Hej! Moją przygodę z iluzją rozpocząłem w roku 1996. Od tego czasu nagrałem największe magiczne show w historii polskiej telewizji – program „Magicy z ulicy” w telewizji Polsat, stworzyłem dziesiątki magicznych efektów dla teatrów, zdobyłem nagrody w wielu konkursach. Dziś prowadzę pokazy iluzji kontaktowej by moi widzowie mogli brać w nich udział na scenie oraz szkolę z tworzenia wystąpień publicznych z elementami projektowania wspomnień odbiorców.
Teatr
Projektuję magiczne efekty specjalne, szkolę aktorów, współpracuję z reżyserami, scenarzystami i pracowniami, sprawuję nadzór nad realizacją projektów lub dostarczam gotowe rekwizyty. Możesz zamówić wybrane elementy lub całą magiczną sztukę, gotową do realizacji w Twoim teatrze.
Na stronach Teatru im. H. Ch. Andersena w Lublinie czytamy:
Chcecie bajki? Oto bajka… Pierwsze wersy nieśmiertelnego utworu Jana Brzechwy zna prawie każdy. Dalej już trochę gorzej, bo jak tu spamiętać i opowiedzieć niezliczone i absurdalne przygody i szachrajstwa tytułowej Pchły. Nasza bohaterka owija sobie wszystkich wokół palca, a wszystkie intrygi przeprowadza z właściwą sobie złośliwością, żeby nie powiedzieć – perfidią. Utwór Brzechwy nasycony jest, jak cała jego twórczość, ogromną dawką satyry i nieokiełznanego dowcipu. Nasza pchła skacze z kołnierza na kołnierz, wpada z jednych tarapatów w drugie, ale z każdej sytuacji udaje jej się wyjść bez opresji.
Twórcy „Pchły…” w teatrze Andersena próbują uchwycić absurd wierszowanej opowieści bawiąc się z małymi i dużymi widzami iluzją, mamią ich magicznymi sztuczkami i podstawiając pod nos lustro udowadniają jak łatwo i naiwnie dajemy się za ten nos wodzić.
Na stronach Teatru Baj Pomorski w Toruniu czytamy:
„Alicja w Krainie Czarów” jest opowieścią o dojrzewaniu oraz poszukiwaniu własnej tożsamości. Spektakl rozgrywa się w pięknej, plastycznej scenografii.
Wydana w 1865 roku ,,Alicja w Krainie Czarów” należy do kanonu światowej literatury. Przez lata poruszała wyobraźnię setek tysięcy dzieci na całym świecie. Tytułowa bohaterka zapada w sen i wpada do króliczej nory. Od tego momentu zaczynają się jej przygody w tajemniczym świecie pełnym absurdów, paradoksów oraz groteskowych postaci. Spotyka Kapelusznika, Kota z Cheshire czy Księżną. Pije herbatę w trakcie szalonego podwieczorku. Na przemian rośnie i maleje. Próbuje rozwiązać nielogiczne zagadki. W końcu staje przed sądem jako świadek w sprawie pewnej kradzieży…
Na stronach Teatru Baj w Warszawie czytamy:
W drugiej części spektaklu poznajemy historię sławnego iluzjonisty Bombaliniego, który przez wielu uważany był za magika wszechczasów. O magii i czarowaniu marzył od dziecka, nie spodziewał się jednak, że jego kariera potoczy się tak niespodziewanym torem a przygotowane przez niego magiczne sztuczki mogą wymknąć się spod kontroli. Co z tego wyniknęło?
„A niech to czykolada!” to spektakl dla młodych detektywów, którzy radzą sobie z rozwiązaniem czykoladowej zagadki lepiej niż dorośli. Elementy zaskoczenia, nieoczywista fabuła, wartka akcja, piosenki i humor czynią to przedstawienie frapującym i jednocześnie lekkim.
Na stronach Teatru Baj w Warszawie czytamy:
Uwaga! Uwaga!
Ambroży Kleks – doktor filozofii i medycyny, magister spraw zmyślonych i wiedzy niepojętej, sławny mędrzec, dziwak i podróżnik, uczeń wielkiego doktora PajChiWo – ogłasza nabór do słynnej Akademii. Zapraszamy wszystkie dzieci od lat 7.
Kandydat idealny powinien posiadać: głowę w chmurach, dziurawe ręce, niechęć do marchewki z groszkiem, kłopoty w nauce oraz imię (prawdziwe lub zmyślone) zaczynające się od litery A.
Poszukujemy: nicponi, urwisów, łobuziaków i gałganów. Mile widziani: dziwacy, marzyciele i odludki.
Oferujemy znakomite metody nauczania polegające na otwieraniu pustych głów i napełnianiu ich olejem. Pamięć naszych uczniów wzmacniamy sokiem malinowym i nalewką na piegach. Wszystkich chętnych, pragnących przekazać zdobytą wiedzę następnym pokoleniom, zapraszamy do Szkoły Marzeń czyli AKADEMII PANA KLEKSA!
Na stronach Teatru Guliwer w Warszawie czytamy:
Akcja spektaklu rozgrywa się wokół serii opowiadań Toona Tellegena, które tworzą wielowymiarowy portret ojca. Każda ze scen oparta jest na trikach iluzjonistycznych i magii osiąganej dzięki maszynerii teatru. Mamy więc atrakcje takie jak ojciec łamiący się na pół, ojciec mieszczący się w pudełku od zapałek, ojciec podpowiadający ułamki w szkolnej klasie, ojciec wielki jak skała czy wyjątkowa rozmowa z ojcem w zaświatach. Ale obok magii jest też rodzinna miłość, ciepło i nostalgia wyniesione do rangi sztuki. Marek Ciunel, reżyser i autor scenariusza spektaklu „TATA” przeniósł twórczość Tonna Tellegena na teatralne deski realizując przedstawienie, które w swojej konstrukcji bliższe jest rewii niż klasycznej fabule. „Tata” to brawurowy spektakl dla wytrawnych miłośników teatru.
